Kanoet voorkomt diarree met gevarieerd dieet

Kanoeten in het waddengebied van de Banc d’Arguin in Mauritanië hebben baat bij een gevarieerd dieet van verschillende soorten tweekleppige schelpdieren. Als de wadvogels zijn aangewezen op één prooisoort, dan raken ze aan de diarree en krijgen ze niet genoeg energie binnen. Dit publiceren onderzoekers van het NIOZ Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee vandaag in het vooraanstaande wetenschappelijke tijdschrift American Naturalist.

Een grote soortenrijkdom in een gebied is essentieel voor veel dieren, omdat het binnenkrijgen van noodzakelijke voedingstoffen alleen lukt door het eten van verschillende prooisoorten. Dit laatste geldt vooral voor planteneters. ‘Voor vleeseters  wordt vaak aangenomen dat een gevarieerd dieet minder belangrijk is’, zegt promovendus Thomas Oudman. ‘Wij hebben ontdekt dat voor een vleesetende kanoet het eten van meerdere soorten tweekleppige schelpdieren ook heel belangrijk is’.

Tijdens een experiment in Mauritanië werden kanoeten tijdelijk in kooien  gehouden. De kleine schelpdier-etende wadvogels kregen daar verschillende diëten van tweekleppige schelpdieren aangeboden. De onderzoekers laten zien dat kanoeten het meest eten als het dieet bestaat uit verschillende prooisoorten. “Kanoeten krijgen diarree als je ze alleen maar het tweekleppige schelpdier Loripes lucinalis geeft’, zegt Oudman. ‘Dat is bijzonder, want Loripes is met zijn dunne schelp hun favoriete en meest gegeten prooi’.

Kanoeten slikken de tweekleppige schelpdieren in hun geheel door en kraken de schelpen in hun spiermaag. Dat betekent dat een prooi met een dunne schelp, zoals Loripes, hun voorkeur heeft. De onderzoekers tonen aan dat kanoeten heel goed in staat zijn hun dieet zo te kiezen dat ze niet te veel last krijgen van diarree en daarbij niet teveel prooien met een dikkere schelp eten die veel tijd kosten om te verteren.

Nadere informatie: Thomas.Oudman@nioz.nl

Digestive capacity and toxicity cause mixed diets in red knots that maximize energy intake rate. 2014. Oudman, T., J. Onrust, J. de Fouw, B. Spaans, T. Piersma en J.A. van Gils. American Naturalist 183: 650-659.